در پي گم شده ي خود به كجا بشتابم؟
مرغ آبي اين جاست.در سحرگاه سر از بالش خوابت بردار.
كاروانهاي فرومانده ي خواب از چشمت بيرون كن بازكن پنجره را .
تو اگر باز كني پنجره را من نشان خواهم داد به تو زيبايي را.
